Tsjechië :D

Hoi hoi,

We zijn weer een weekje verder dus het is weer tijd voor een nieuw berichtje vond ik.
Ik heb weer een heel leuke week gehad.
Afgelopen weekend zijn de ouders van Marieke langs geweest en zijn we met zijn allen naar Tsjechië geweest. Niet naar Praag want daar was de dag te kort voor maar we zijn naar Marienbad geweest.Ben even de Tsjechische naam kwijt. Maar het was echt super. Ik kan het iedereen aanraden. Een heel mooi stadje maar wel heel toeristisch want het staat bekend om zijn kuuroorden. Het barst er van de hotels en kuurbaden en het is er echt spotgoedkoop.
Je kan er al een warme maaltijd krijgen voor 6 euro. Marieke en ik waren helemaal in de wolken en we zijn ook vast van plan om in mei of juni een weekendje daar te gaan kuren. We moeten alleen nog kijken hoe we er moeten komen.
We waren nog bijna ergens ingestonken want we stonden voor een hotel en bekeken hoeveel we zouden moeten betalen voor een weekendje te kuren. Der stond namelijk het getal 485. Dus wij meteen denken van jeetje wat is dat goedkoop zeg. Want als je omrekent hoeveel euro dat is dan zou het nog geen 20 euro zijn.
Dus wij wilden al bijna dat hotel instappen om te gaan boeken maar toen zagen we dat er in het klein euro onder stond. Het was echt wat voor ons geweest om in zoiets te trappen.
We hebben verder nog een beetje rondgelopen en natuurlijk zijn der ook foto's aanwezig. 's Avonds hebben we in een klein restaurantje ontzettend lekker gegeten. Echt een leuke dag om op terug te kijken. Op zondag zijn we naar Regensburg en naar Nürnberg geweest. En natuurlijk hebben we het volksfest niet overgeslagen. Was een heel gezellig dagje en we waren dan ook kapot toen we weer thuis waren. Zoveel als we gelopen hadden. Het was die dag niet zo mooi weer dus we hebben uiteindelijk de boottocht in Regensburg maar laten varen.
We hadden in ieder geval niet veel zin om weer te beginnen met werken. Eigenlijk totaal geen zin. Pas aan het einde van de week werd het weer leuk op de afdeling. Naja leuk is niet het goede woord. Interessant en veel te doen is het betere woord. Heb weer hele nieuwe dingen gezien deze week en heb weer van alles meegekregen waarvan ik denk van nu heb ik alles werkelijk gehad.
Donderdag begon het ermee dat ik iemand in bed zou wassen. Het was een man die een heupoperatie had gehad een tijdje terug en hij was de avond ervoor bij ons gekomen omdat hij een bloedtransfusie zou krijgen. Ik begon hem dus gewoon te wassen, niks aan de hand en toen ik vroeg hem te draaien was er ook niks aan de hand.
Toenb hij eenmaal draaide schrok ik me helemaal dood want hij had een luier om en die was helemaal rood van het bloed en het bloed druppelde er helemaal tussendoor. Ik ging toen als een haas mijn collega halen want had geen idee wat het kon wezen. Zij achter me aan rennen om te zien wat het was. Bleek toen we de luier weghaalden dat de wond die eigenlijk geheeld was aangezien de hechtingen er al lang uit waren opengesprongen te zijn omdat zich een abces had ontwikkeld onder de huid. Ik ging zowat over mijn nek toen ik zag hoe roswitha alle pus en bloed eruit drukte. Het was echt ranzig en het moest natuurlijk net mij overkomen wanneer ik diegene was. Naja we hebben het verbonden en heb hem verder klaargemaakt voor het ontbijt. Iets later moest ik een bed naar buiten brengen omdat de patient net vertrokken was alleen was vergeten te kijken of die bedklingel niet meer aan het bed ergens gewikkeld was. Dus ik dat bed vooruit duwen en hupakee dat hele ding uit de muur getrokken met aansluiting en al. Gelukkig was er een andere patient die wel wat verstand ervan had en die heeft me geholpen het weer een beetje in elkaar geflanst. Maar dat had ik weer.
Alsof dat nog niet genoeg was liet ik ook nog tijdens het middageten uitdelen een heel tablet op de grond vallen . De mensen van de 5a kwamen zelfs kijken wat voor een klap dat was. Stond ik daar pietepeuterig te kijken naar al het eten dat op de grond lag en de borden in scherven. Dan denk je natuurlijk van hoe krijgt ze het voor elkaar. Nou Daniel kreeg een tablettenbakje niet open en toen stelde hij voor dat hij aan de ene kant zou trekken en ik dan aan de andere kant. Als ik nou zo snugger was geweest m dat tablet even aan de kant te leggen was er niks gebeurd maar ik deed het dus niet. Schaam schaam schaam. Dikke lol daar dus om mijn stupiditeiten. Naja ik heb nu wel alles gehad.
's Middags vlak voor dat ik naar huis ging gebeurde er nog iets dat de dag compleet maakte. Er werd op de bel gedrukt en wilde er naar toe gegaan. Toen ik zag dat Elmer er al heen ging. Dat is een beginnende stagiair dus toen haakte ik af. Hij zette alleen de bel niet af dus ik ging er maar heen. Hij kwam naar buiten gehaast en hij zei dat ik even mee moest komen want er was iets helemaal niet goed. Bleek een patient op de grond te liggen. Helemaal blauw van ademnood. Ik rende meteen naar Rosa en hebben de noodknop ingedrukt. De hele garde van verpleegkundigen kwam toen binnen gerend met een arts erachter aan.
Hij werd op bed gehesen en de noodwagen kwam erbij om te kijken wat zijn waarden waren. Bleek hij een bloeddruk van 70/50 te hebben. Veel te laag en een pols van 200. Dus mis was er zeker wat. Hij werd toen hij weer een beetje bij was meteen naar de CT gebracht maar ze hadden het vermoeden dat hij een epileptische aanval had gehad. Hij is ook verstandelijk gehandicapt dus die kans zit er gewoon in dat dat gebeurt.
Maar we waren wel heel erg geschrokken.
Een mooi afsluitertje van de dag.
Ik ga nu weer even stoppen met schrijven want ik vind het wel weer even genoeg.
Veel liefs

Nicole