Eerste dag op de afdeling

Vandaag hoefden we ons pas rond 9 uur te melden bij het secretariaat dus vooraf zijn we maar even gaan ontbijten. Dit was de eerste keer dat we in de personeelskantine gingen eten dus we keken onze ogen uit. Je valt wel behoorlijk uit de toon als je geen dienstpakje aanhebt of een kaartje, maar we deden alsof onze neus bloedde en zijn heen gegaan.
Ik heb tot nu toe nog geen duits brood geproeft want dat hebben ze eigenlijk niet. Alleen de duitse kaiserbrotchen heb ik tot nu toe gezien en die salzbretzen. Wel een goede indruk dus. We waren die dag wel heel erg zenuwachtig hoe het zou gaan lopen dus we kregen haast niks naar binnen.
Rond kwart voor 9 zijn we naar het secretariaat gegaan waar we weer allemaal informatie kregen en mensen leerden kennen. Ik kreeg de sleutel van mijn kamer en ons werd verteld waar we voortaan onze rekeningen konden declareren. En we hoorden dat we zelfs een schoonmaakster hadden. Die mensen klonken wel heel enthousiast wanneer we werden voorgesteld als de nieuwe Praktikantinnen aus die Niederlande dus dat was wel leuk. Er zit een Krankenpflegeschule naast het ziekenhuis en ook de leraar leerden we kennen omdat het Wohnheim aan de school vast zit. Hij vroeg ons meteen of we even in zijn les een presentatie wilden geven over de verpleegkunde in Nederland. Gelukkig redde onze begeleider ons en zei dat we nog maar net begonnen en ons duits nog moesten bijspijkeren. Ik wil dat best doen maar dan wil ik me wel een beetje voorbereiden. Ik loop echt niet zo een klas binnen en ga doodleuk in duits vertellen hoe alles in Nederland gaat. Maar het was wel lachen.
We kregen ook te horen van onze "internetaansluiting". Ze hebben een computer staan in het leslokaal (jaren 90) waar we wel op kunnen internetten en printen. Alleen moesten we die wel delen met zo#n 30 mensen. Dat vonden we niet zo leuk want het had overgekomen alsof we op onze kamer internet zouden krijgen. Maar als we der over nadenken dan zijn we ook wel erg verwend. Dan toch maar naar het internetcafe savonds en usb voor school gebruiken. Het is niet anders.
Later hebben we ons weer bij het secretariaat gemeld en hebben we dienstkleding gekregen. Toen sind wir loss gegangen. We werden door Brigitte eerst naar de chirurgische afdeling gebracht waar we Marieke zeg maar neerdropten met een succes en toen gingen we naar de interne. Hier werd ik ontvangen door een groot team. Denk dat er wel 10 verpleegkundigen en andere stagiaires waren, maar ze waren allemaal wel heel aardig. Ik heb me daarna meteen omgekleed en toen ging ik met een stagiaire genaamd Sandra mee. En echt waar je krijgt zoveel informatie die eerste dag dat het eigelijk het ene oor in gaat en het andere oor weer uit. En je voelt je zo erg dom en onervaren. Ik kan me dan wel redelijk redden in het duits, maar je krijgt zoveel specialistische termen te horen van mensen die een jaar jonger zijn dan jij en dan voel je je zo klein. Op mijn station liggen vooral mensen met kwaadaardige gezwellen, maar ook veel mensen met problemen met de maag, lever of darmen. Er moeten ook veel patienten elke dag naar beneden voor een röntgenopname, een scopie (kijkoperatie) of voor een ct scan of voor bestraling.
Het is me wel opgevallen de mensen op mijn afdeling zo ernstig ziek zijn en dat vind ik wel moeilijk. Ik hoorde dat er op het moment 3 patienten op de afdeling va nde ongeveer 42 bedden eigenlijk stervende zijn. Dus dat is iets waar ik wel mee te maken ga krijgen. Er staan bij die mensen ook punten voor de namen en dat betekent dat ze niet meer geranimeerd worden als ze stoppen met ademen. Dat kan ik me maar heel moeilijk indenken.
Ik heb vandaag al best veel mogen doen vind ik zelf. Zo heb ik vandaag al de temperatuur bij verschillende patienten opgenomen en de bloeddruk gemeten. Deze mocht ik ook in het dossier schrijven. Ook mocht ik helpen met het klaarmaken van de medicijnen en het uitdelen daarvan. Ook heb ik geholpen met het eten rondbrengen. Je kan je niet voorstellen hoe zenuwachtig ik was toen ik voor het eerst de bloeddruk moest meten. Maargoed alles went. Bij de overdracht kon ik eigenlijk maar weinig verstaan. Ik vond ze heel erg binnensmonds praten en het zal ook het dialect zijn. Maar met de collega#s klikt het ieder geval wel goed.
Op naar de volgende dag zal ik maar zeggen. Ik hou jullie op de hoogte!!!

Liefs Nicole